Η τηλεόραση παίζει James Bond με τον Timothy Dalton, τον τρίτο χειρότερο James Bond όλων των εποχών. Πρώτος είναι ο Roger Moore και δεύτερος ένας αρκουδιάρης που είχε παίξει σε μία μόνο ταινία και δεν θυμάμαι καν το όνομά του. Εδώ και ένα χρόνο βέβαια όταν ακούω για 007 μου έρχεται στο μυαλό αυτός εδώ και μετά ο Μικρούτσικος.
(Ναι, τόσο καμένος)
Αύριο είναι Χριστ -ώπα πέρασε τις 12 η ώρα- Σήμερα είναι Χριστούγεννα. Θα βάλω να ακούσω το Ηeaven & Hell. Το πιο χριστουγεννιάτικο άλμπουμ που υπάρχει. Έχει και αγγελάκια στο εξώφυλλο. Έχει και τον Dio που είναι στα ντάουν του τελευταία...
Το ''Killing In The Name'' των Rage Against The Machine είναι πρώτο σε πωλήσεις/κατέβασμα αυτές τις μέρες στη Βρετανία λόγω μιας εκστρατείας που σκοπό είχε το μποϊκοτάρισμα του χριστουγεννιάτικου τραγουδιού του X-Factor. Και να φανταστείς ότι στο ρεφρέν λέει "Fuck you, I won't do what you tell me"...
Ξεκινάω δική μου εκστρατεία για να φάνε σκόνη οι RATM. Αγοράστε όλοι τις ''Γυναίκες'' (a.k.a ''Γραβάτες'') του Μπονάτσου!
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
Norah Jones "The Fall"
Διάβαζα για αλλαγή του ήχου της, αλλαγή των μουσικών της (δεν έμεινε ούτε ένας), για συνεργασίες με μουσικούς των Tom Waits, Joe Strummer, R.E.M., Al Green... εντάξει αυτός δεν μου κάνει εντύπωση. Θυμάμαι και μια διασκευή στους Arcade Fire ("Ocean of Noise") που είχε κάνει πριν από λίγα χρόνια και λέω "εντάξει το γύρισε στο alternative".
-Κουτσομπολίστικη παρατήρηση που μπορεί όμως να έχει σχέση-
Μετά το προηγούμενο άλμπουμ της "Not Too Late" χώρισε με τον μπασίστα της με τον οποίο έγραφε συνήθως τα τραγούδια της.
Τελικά δεν μου φάνηκε και τόσο μεγάλη η διαφορά απ'τα προηγούμενα άλμπουμ της. Μπορεί το πιάνο να έχει μπει λίγο στην άκρη και οι κιθάρες να έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά η ατμόσφαιρα είναι ακριβώς η ίδια. Χαλαρά κομμάτια (τα περισσότερα τουλάχιστον), απαλά φωνητικά (αυτά που ερωτεύτηκες εδώ) και η αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι ακούς διασκευασμένα κομμάτια της.
Δυστυχώς όμως δεν το ευχαριστήθηκα όσο ήθελα. Τα κομμάτια δεν είναι και τόσο καλά και κάτι τους λείπει γενικότερα. Ίσως έπρεπε η ''αλλαγή'' στον ήχο της να ήταν μεγαλύτερη (το πήρες που το πήρες απόφαση... δώσ'του να καταλάβει!). Κρίμα ρε γαμώτο γιατί ούτε το "Not Too Late'' μου άρεσε πολύ, για άλλους λόγους βέβαια (ήταν περισσότερο country απ'ότι ήθελα).
-Κουτσομπολίστικη παρατήρηση που μπορεί όμως να έχει σχέση-
Μετά το προηγούμενο άλμπουμ της "Not Too Late" χώρισε με τον μπασίστα της με τον οποίο έγραφε συνήθως τα τραγούδια της.
Τελικά δεν μου φάνηκε και τόσο μεγάλη η διαφορά απ'τα προηγούμενα άλμπουμ της. Μπορεί το πιάνο να έχει μπει λίγο στην άκρη και οι κιθάρες να έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά η ατμόσφαιρα είναι ακριβώς η ίδια. Χαλαρά κομμάτια (τα περισσότερα τουλάχιστον), απαλά φωνητικά (αυτά που ερωτεύτηκες εδώ) και η αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι ακούς διασκευασμένα κομμάτια της.
Δυστυχώς όμως δεν το ευχαριστήθηκα όσο ήθελα. Τα κομμάτια δεν είναι και τόσο καλά και κάτι τους λείπει γενικότερα. Ίσως έπρεπε η ''αλλαγή'' στον ήχο της να ήταν μεγαλύτερη (το πήρες που το πήρες απόφαση... δώσ'του να καταλάβει!). Κρίμα ρε γαμώτο γιατί ούτε το "Not Too Late'' μου άρεσε πολύ, για άλλους λόγους βέβαια (ήταν περισσότερο country απ'ότι ήθελα).
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009
Film ''Persona''
Δεν είχα ακούσει ούτε νότα απ'τους Film πριν απ'αυτό το άλμπουμ. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι και τόσο ''μέσα'' σε αυτόν τον ήχο. Το είχα κατεβάσει εδώ και μήνες από περιέργεια και το σνόμπαρα επιδεικτικά κάθε φορά που γέμιζα το mp3 player. Σκάσανε μύτη κιόλας καινούργιοι Porcupine Tree, Mars Volta... κόλλησα και με το ''Hot Rats'' του Frank Zappa, οπότε οι Film έμειναν στο ''F'' πίσω από τους Faust για καιρό.Τελικά το έχωσα στο mp3 πριν από λίγες μέρες και το άκουσα στο δρόμο για τη σχολή. Μπορεί να ''έφταιγε'' η πρωινή λιακάδα ή η κοκκινομάλλα που με έτρωγε με τα μάτια της στο μετρό (ναι ρε!) αλλά το άλπουμ μου άρεσε με την πρώτη αυτιά.
Δεν ξέρω... το ''The Slip'' μου έβγαλε μια ωραία μελαγχολία σαν να κοιτάς κιτρινισμένες φωτογραφίες. Το ''Airbus'' έχει κάτι σκοτεινό που Joy Division-οφέρνει αλλά δεν παίρνω και όρκο αφού δεν τους κατέχω κιόλας. Χώνει και λίγο παραπάνω σε σημεία όπως στο ''Filter'', ενώ γκρουβάρει ωραία στο ''Prince'' και στο ''Retroic''. Γενικά μούφα κομμάτι δεν βρήκα. Αν ζοριστώ πολύ θα βγάλω το ''The Machinist'' αλλά τεσπα. Στο άσχετο βέβαια μου θύμισε το ''Spectres'' των Blue Oyster Cult...
Ωραίο άλμπουμ που θα ξανακούσω στην εξεταστική για να πάνε τα φαρμάκια κάτω.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
Vive la Fête
Yann Tiersen & Your Hand In Mine, Fuzz, 14/11/2009
Ο Μάνος Μηλονάκης και ο Γιώργος Παπαδόπουλος είναι οι Your Hand In Mine τους οποίους δεν ήξερα αλλά χάρηκα που τους έμαθα. Μαντολίνα, ξυλόφωνα, ακορντεόν, πλήκτρα με τις κατάλληλες λούπες, έπαιζαν ''απλές'' μελωδίες και έστρωσαν το χαλί για τον γάλλο που έπαιζε αμέσως μετά. Βέβαια όπως φάνηκε στη συνέχεια, το ντουέτο ήταν πιο ''Tiersen'' και απ'τον ίδιο τον Tiersen...
-Goodbye Amelie-
Ο Yann Tiersen αποχαιρέτησε τον Λένιν, την Αμελί, τον Ταμπαρλί και γενικότερα τον ''Tiersen'' ήχο του. Ούτε νότα δεν ακούστηκε από ακορντεόν ή πιάνο. Έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι (οι περισσότερες μάλλον) στο Fuzz ξενέρωσαν με την post rock εκδοχή του γάλλου αλλά εμένα μου άρεσε (αν βοηθούσε και ο ήχος του Fuzz τότε θα μου άρεσε περισσότερο). Δεν είχαν χαθεί αυτές οι ''παλιομοδίτικες'' μελωδίες, ούτε η μελαγχολία από τη μουσική. Αν έπαιζε δηλαδή τα ίδια κομμάτια και αντί ηλεκτρικής κιθάρας, μπάσου και ντραμς χρησιμοποιούσε ακορντεόν, μαντολίνο και γραφομηχανή(!), τότε θα άκουγες τον Tiersen της Αμελί. Και αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η εκτέλεση του Valse d'Amelie (δηλαδή το κομμάτι που τον έκανε πασίγνωστο) με ήχο Mogwai(!). Προσωπικά μόνο τους Jethro Tull έχω δει να κάνουν κάτι παρόμοιο με το Aqualung πριν μερικά χρόνια στο Λυκαβητό. Ρισπέκτ.
-Goodbye Amelie-
Ο Yann Tiersen αποχαιρέτησε τον Λένιν, την Αμελί, τον Ταμπαρλί και γενικότερα τον ''Tiersen'' ήχο του. Ούτε νότα δεν ακούστηκε από ακορντεόν ή πιάνο. Έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι (οι περισσότερες μάλλον) στο Fuzz ξενέρωσαν με την post rock εκδοχή του γάλλου αλλά εμένα μου άρεσε (αν βοηθούσε και ο ήχος του Fuzz τότε θα μου άρεσε περισσότερο). Δεν είχαν χαθεί αυτές οι ''παλιομοδίτικες'' μελωδίες, ούτε η μελαγχολία από τη μουσική. Αν έπαιζε δηλαδή τα ίδια κομμάτια και αντί ηλεκτρικής κιθάρας, μπάσου και ντραμς χρησιμοποιούσε ακορντεόν, μαντολίνο και γραφομηχανή(!), τότε θα άκουγες τον Tiersen της Αμελί. Και αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η εκτέλεση του Valse d'Amelie (δηλαδή το κομμάτι που τον έκανε πασίγνωστο) με ήχο Mogwai(!). Προσωπικά μόνο τους Jethro Tull έχω δει να κάνουν κάτι παρόμοιο με το Aqualung πριν μερικά χρόνια στο Λυκαβητό. Ρισπέκτ.
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
true love waits
The fan and the flower
Vezi mai multe video din Animatie
Ήταν μόνος. Μέχρι που ήρθε εκείνη. Και η ζωή του απέκτησε νόημα. Ήταν ευτυχισμένοι μαζί. Θα έκανε τα πάντα για αυτήν. Και τα έκανε. Ήταν ένας γενναίος ανεμιστήρας. Ή μάλλον... ήταν ένας ερωτευμένος ανεμιστήρας.
Ευχαριστώ τον ανώνυμο του από κάτω post.
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
Porcupine Tree - The Incident (τελευταία ανάρτηση... αλήθεια)
3 αναρτήσεις και κάμποσες ώρες ακρόασης αργότερα...
Ναι, ο Steven Wilson το έχει χέσει με τις καινούργιες κυκλοφορίες κάθε τρεις και λίγο.
Ναι, έχει βρει μια μανιέρα και γράφει τραγούδια με το τσουβάλι.
Ναι, έχουν περάσει 19 χρόνια απ'την πρώτη (επίσημη) κυκλοφορία των Porcupine Tree οπότε η ''δημιουργική'' περίοδος του συγκροτήματος λογικά έχει περάσει (συνήθως διαρκεί μια δεκαετία).
Ναι, το άλμπουμ έχει μερικά φοβερά κομμάτια.
Ναι, έχει τρομερό παίξιμο απ'τους Wilson/Barbieri/Edwin/Harrison.
Ναι, μου αρέσει.
Ακόμα περιμένω τα λεφτά που μου έταξαν για την προώθηση του Incident...
Ναι, ο Steven Wilson το έχει χέσει με τις καινούργιες κυκλοφορίες κάθε τρεις και λίγο.
Ναι, έχει βρει μια μανιέρα και γράφει τραγούδια με το τσουβάλι.
Ναι, έχουν περάσει 19 χρόνια απ'την πρώτη (επίσημη) κυκλοφορία των Porcupine Tree οπότε η ''δημιουργική'' περίοδος του συγκροτήματος λογικά έχει περάσει (συνήθως διαρκεί μια δεκαετία).
Ναι, το άλμπουμ έχει μερικά φοβερά κομμάτια.
Ναι, έχει τρομερό παίξιμο απ'τους Wilson/Barbieri/Edwin/Harrison.
Ναι, μου αρέσει.
Ακόμα περιμένω τα λεφτά που μου έταξαν για την προώθηση του Incident...
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
Indie
Με κίνδυνο να βγει βρώμα ότι διαβάζω το yupi, κάνω copy-paste τον παρακάτω διάλογο από τα σχόλια στο youtube για το Over the Hill της Μόνικα...
jg5111
jg5111
έλα ρε παιδιά σιγά. καλούτσικο το τραγουδάκι αλλά δεν έχει καλή φωνή.
δε μπορεί να συγκριθεί με μια Μαριάντα ή με μια Κολετσα. βγαίνει και
αχτένιστη. έχει δει πώς βγαίνουν η κόκκινου και η βεντη ?
bi8koto
einai indie re vlhma, pws thn sugrineis me ta partsakla koletsa k marianta? ksereis....den einai olos o kosmos elafrolaika k plastikes gomenes, uparxei k to enalaktiko.
jg5111
Γιατί με λες βλήμα ρε φιλαράκι? Είπα τίποτα κακό? Εμένα δε με νοιάζει αν είναι ινδή η κοπέλα, καλά έκανε και ήρθε στην Ελλάδα, αλλά εδώ οι τραγουδίστριες βγαίνουν πιο περιποιημένες. Πρέπει να μάθει να φτιάχνεται λίγο.
jg5111
Και γιατί είναι παρτσακλά η Μαριάντα και η Κολέτσα? Δεν είναι καλές τραγουδίστριες?
Εγώ θα συμπληρώσω το παραπάνω post βάζοντας το τελευταίο σχόλιο του jg5111:
Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009
"Μου τηλεφωνούν συνέχεια από τα Εξάρχεια για να μου δώσουν συγχαρητήρια"...
Κλασικά πράγματα. Κάθεσαι σε μια καφετέρια και πίνεις το καφέ/ποτό σου όταν μπουκάρουν μέσα οι ''προστάτες του πολίτη'' (Όργουελ μ'ακούς?) και σε σέρνουν στη Γ.Α.Δ.Α. ...έτσι για να γουστάρουμε.
Το σκηνικό υπάρχει εδώ και εδώ.
Πριν από λίγη ώρα ο Χρυσοχοϊδης ''παραίτησε'' τον Τσιατούρα (γιου νόου...) γιατί τα παλικάρια του έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο(!)
Ο.Κ. σύμφωνοι. Καλά έκανε και τον ''παραίτησε'', αλλά θα γινόταν το ίδιο αν μαζεύανε εμένα και όχι τον Δημήτρη Παπαχρήστο? Ή αν δεν είχε εκείνη την ώρα παρουσίαση βιβλίου στο Floral με μαζεμένους συνασπισμένους (νομίζω είχε μιλήσει και ο Τσίπρας νωρίτερα)? Ή αν δεν είχε τραβηχτεί αυτό το βίντεο?
Και λίγο σουρεαλισμός για το τέλος:
''δεν θέλουμε ένα αστυνομοκρατούμενο κέντρο. Δεν πιστεύουμε ότι η καταστολή είναι τρόπος για να εξασφαλίζουμε κοινωνική ειρήνη και ποιότητα ζωής των κατοίκων.''
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Το τίτλο τον έκλεψα από την αντίστοιχη ανάρτηση των Laternative.
Το σκηνικό υπάρχει εδώ και εδώ.
Πριν από λίγη ώρα ο Χρυσοχοϊδης ''παραίτησε'' τον Τσιατούρα (γιου νόου...) γιατί τα παλικάρια του έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο(!)
Ο.Κ. σύμφωνοι. Καλά έκανε και τον ''παραίτησε'', αλλά θα γινόταν το ίδιο αν μαζεύανε εμένα και όχι τον Δημήτρη Παπαχρήστο? Ή αν δεν είχε εκείνη την ώρα παρουσίαση βιβλίου στο Floral με μαζεμένους συνασπισμένους (νομίζω είχε μιλήσει και ο Τσίπρας νωρίτερα)? Ή αν δεν είχε τραβηχτεί αυτό το βίντεο?
Και λίγο σουρεαλισμός για το τέλος:
''δεν θέλουμε ένα αστυνομοκρατούμενο κέντρο. Δεν πιστεύουμε ότι η καταστολή είναι τρόπος για να εξασφαλίζουμε κοινωνική ειρήνη και ποιότητα ζωής των κατοίκων.''
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Το τίτλο τον έκλεψα από την αντίστοιχη ανάρτηση των Laternative.
Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
A completely useless post
Μία το αχανές internet που για άλλο πράγμα ψάχνεις κι άλλο βρίσκεις, μία που δεν διαβάζω τις εφημερίδες στην ώρα τους... δεν πήρα χαμπάρι ότι στις 5 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 40 χρόνια απ'τη μετάδοση του πρώτου επεισοδίου του ''Monty Python's Flying Circus'' από το BBC.
Σουρεαλισμός, εξυπνάδες, βλακείες (ασφαλώς!), μαύρο χιούμορ, φιλοσοφία (περισσότερο to the point δεν γίνεται), φρέσκα φρούτα (αν με πιάνεις...), βλακείες (το έγραψα ξανά αυτό?), σκληρή σάτυρα (στα όρια της καφρίλας), χαζομάρες (που είναι πάνω κάτω το ίδιο με τις βλακείες) και τρέλα. Όλα αυτά τα έχει το Flying Circus.
Μιλάμε για εντελώς διαφορετικό (...and now for something completely different) τρόπο που βλέπεις τη ζωή (όχι απλά την κωμωδία). Ναι ρε συ, τρόπος ζωής που λένε και οι μεταλλάδες. Δε λέω μεγάλες κουβέντες (εντάξει μπορεί) αλλά οι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή από άλλη οπτική γωνία. Τι άλλο να πεις όταν στη κηδεία του Graham Chapman ο επικήδειος λόγος που εκφωνεί ο John Cleese είναι παραλλαγή του ''Dead Parrot''...! Στο ίδιο κλίμα ήταν και ο λόγος του Eric Idle...
Και τώρα δεν πάνε πίσω. Σταφιδιάσανε και μυαλό δεν βάλανε. Δες για παράδειγμα τον Idle να σχολιάζει τα σχόλια που αφήνει ο κόσμος στο κανάλι τους στο youtube.
Χάπι Μπέρθντεϊ λοιπόν και Long live the Python!
Το πρώτο βίντεο το βούτηξα απ'το fan site των Python, Pythonline.
Το αχανές internet που έλεγα... Έψαχνα στο youtube να βρω κανένα βιντεάκι να κοτσάρω και συνειδητοποίησα ότι ο Chapman κάνει τον καθηγητή στο ''Can I Play With Madness'' των Maiden!
Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009
Ανοίγω την τηλεόραση
Ανοίγω την τηλεόραση
και πετυχαίνω τον Χαρδαβέλα να ρωτά ''τι κοινό έχει ο Brand Pit με την Ελένη Μενεγάκη?''
κλείνω την τηλεόραση
Δεν θα μάθω ποτέ.
και πετυχαίνω τον Χαρδαβέλα να ρωτά ''τι κοινό έχει ο Brand Pit με την Ελένη Μενεγάκη?''
κλείνω την τηλεόραση
Δεν θα μάθω ποτέ.
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Δημοκρατία σ'αγαπώ!
Σήμερα το μεσημέρι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής έκαναν το μόνο πράγμα που ξέρουν να κάνουν. Να τραμπουκίζουν και να χτυπούν κόσμο. Ξέρουν και να δολοφονούν αλλά ευτύχως όχι σήμερα (ή μήπως να πω όχι ακόμα?).
Στο σταθμό του μετρό στην Κατεχάκη (καθόλου τυχαίο το σημείο) μοίραζαν καμιά τριανταριά από δαύτους προεκλογικό υλικό (τρικάκια που γράφουν: ''Επειδή ο λοχίας αργεί... ψήφισε Χρυσή Αυγή'' και άλλες τέτοιες μαλακίες). Αυτονόητο είναι ότι είχαν μαζί τους και ''ντουλάπες'' με καδρόνια στα χέρια.
Από εκεί πέρασε η Σοφία Παπάζογλου που όταν πέταξε το ''υλικό'' που της έδωσαν της επιτέθηκαν δέκα περίπου νεοναζί χτυπώντας την και ρίχνοντάς της καυστικό σπρέι στο πρόσωπο. Η Σοφία Παπάζογλου βρίσκεται τώρα στο ''Γεννηματάς'' με εγκαύματα στα χέρια και το πρόσωπο.
Η φασιστοσυμμορία όχι μόνο αρνείται τα πάντα αλλά βγαίνει στην ''αντεπίθεση'' και κατηγορεί τους Οικολόγους Πράσινους και τον ΣΚΑΪ για συκοφαντία!
Η μαλακία της όλης υπόθεσης (πέρα από το αυτονόητο της επίθεσης) ξέρεις ποια είναι?
Ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε αυτή τη πράξη βλέπουν την ''ομορφιά της Δημορατίας''. Γιατί ''μέσα στη Δημοκρατία πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις''.
''Να ακούγονται όλες οι απόψεις''.... Δηλαδή και αυτές που στρέφονται ενάντια στην ίδια τη Δημοκρατία. Γιατί ο άλλος στο λέει χύμα: ''Επειδή ο λοχίας αργεί...''
Τις ίδιες πίπες (απόψεις για άλλους) έλεγε και ο φύρερ τους χθες το μεσημέρι στην ΕΤ1. (Εκεί δεν ξέρω αν απείλησε ότι θα στείλει τους μαλάκες του να δείρουν τη δημοσιογράφο όπως είχε κάνει στον Χαρδαβέλα και τον Παυλόπουλο).
Δεν γράφω καθόλου για τις φωτιές που βάζουν σε προεκλογικά περίπτερα, ούτε για το ξύλο που δίνουν κάθε μέρα σε όποιον δεν γουστάρουν γιατί θα ξημερώσουμε.
Ελευθεροτυπία, ΣΚΑΪ, TVXS, Indymedia (στο οποίο έγραφαν για το περιστατικό από τις 14:40)
Στο σταθμό του μετρό στην Κατεχάκη (καθόλου τυχαίο το σημείο) μοίραζαν καμιά τριανταριά από δαύτους προεκλογικό υλικό (τρικάκια που γράφουν: ''Επειδή ο λοχίας αργεί... ψήφισε Χρυσή Αυγή'' και άλλες τέτοιες μαλακίες). Αυτονόητο είναι ότι είχαν μαζί τους και ''ντουλάπες'' με καδρόνια στα χέρια.
Από εκεί πέρασε η Σοφία Παπάζογλου που όταν πέταξε το ''υλικό'' που της έδωσαν της επιτέθηκαν δέκα περίπου νεοναζί χτυπώντας την και ρίχνοντάς της καυστικό σπρέι στο πρόσωπο. Η Σοφία Παπάζογλου βρίσκεται τώρα στο ''Γεννηματάς'' με εγκαύματα στα χέρια και το πρόσωπο.
Η φασιστοσυμμορία όχι μόνο αρνείται τα πάντα αλλά βγαίνει στην ''αντεπίθεση'' και κατηγορεί τους Οικολόγους Πράσινους και τον ΣΚΑΪ για συκοφαντία!
Η μαλακία της όλης υπόθεσης (πέρα από το αυτονόητο της επίθεσης) ξέρεις ποια είναι?
Ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε αυτή τη πράξη βλέπουν την ''ομορφιά της Δημορατίας''. Γιατί ''μέσα στη Δημοκρατία πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις''.
''Να ακούγονται όλες οι απόψεις''.... Δηλαδή και αυτές που στρέφονται ενάντια στην ίδια τη Δημοκρατία. Γιατί ο άλλος στο λέει χύμα: ''Επειδή ο λοχίας αργεί...''
Τις ίδιες πίπες (απόψεις για άλλους) έλεγε και ο φύρερ τους χθες το μεσημέρι στην ΕΤ1. (Εκεί δεν ξέρω αν απείλησε ότι θα στείλει τους μαλάκες του να δείρουν τη δημοσιογράφο όπως είχε κάνει στον Χαρδαβέλα και τον Παυλόπουλο).
Τώρα μπορούν να είναι ευχαριστημένοι. Γιατί οι ''απόψεις'' των νεοναζί ακούστηκαν μέσα από τις κραυγές της Σοφίας Παπάζογλου.
Δεν γράφω καθόλου για τις φωτιές που βάζουν σε προεκλογικά περίπτερα, ούτε για το ξύλο που δίνουν κάθε μέρα σε όποιον δεν γουστάρουν γιατί θα ξημερώσουμε.
Ελευθεροτυπία, ΣΚΑΪ, TVXS, Indymedia (στο οποίο έγραφαν για το περιστατικό από τις 14:40)
Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009
Ναι ρε συ!
Κάνω copy/paste από το NME:
Portishead's Geoff Barrow has confirmed that the band have started work on new material, but has suggested that it may not arrive in typical album release format.
Ας κυκλοφορήσει όπως θέλει! Μόνο να μην κάνει καμιά δεκαριά χρόνια όπως το Third.
Ευκαιρία να λιώσω (το ήδη λιωμένο) Roads...
Portishead's Geoff Barrow has confirmed that the band have started work on new material, but has suggested that it may not arrive in typical album release format.
Ας κυκλοφορήσει όπως θέλει! Μόνο να μην κάνει καμιά δεκαριά χρόνια όπως το Third.
Ευκαιρία να λιώσω (το ήδη λιωμένο) Roads...
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009
Πρόσκληση σε debate από έναν υποψήφιο δολοφόνο
Δεύτερη σερί μέρα debate και η σαπίλα συνεχίζεται. Τι νόημα έχει να κάτσεις να δεις ένα πράμα που ξέρεις πριν ακόμη ξεκινήσει τι θα ρωτήσει ο ένας και τι θα απαντήσει ο άλλος?
Για φαντάσου όμως να γινόταν ένα debate του στυλ ''Murder By Death''...
Σαν τη ταινία του Neil Simon ρε παιδί μου. Μαζεύουμε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς (sic) τους καθίζουμε σε ένα τραπέζι και τους λέμε:
''Όταν το ρολόι χτυπήσει δώδεκα κάποιος απ'τους παρευρισκόμενους θα βρει φριχτό θάνατο και ο δολοφόνος του βρίσκεται σε αυτό το τραπέζι.''
Ακολουθεί πανικός. Όλοι αρχίζουν να βλέπουν τον διπλανό τους ως πιθανό δολοφόνο και δεν αργούν να ξεκινήσουν οι φωνές και οι αλληλοκατηγορίες (πράγμα που συμβαίνει έτσι κι αλλιώς). Η ώρα περνά και ο τρόμος είναι πλέον ξεκάθαρος στα βλέμματα όλων.
Τα νεύρα είναι τσιτωμένα όσο δεν πάει άλλο και ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι καταστρέφοντας το μακιγιάζζζ (έτσι προφέρεται) των εκπροσώπων του κοινοβουλευτισμού (ουδέν σχόλιο). Και τότε... το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα! Τα φώτα σβήνουν.
............
Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009
Archive, Θέατρο Badminton
Και να που η Αθήνα έγινε Μακόντο... περίπου. Με βροχή πήγα στο Badminton, με βροχή γύρισα και με βροχή ξύπνησα σήμερα το πρωί. Μούχλιασα.Mε το έμπα όμως των Archive (7 αρχικά και 8 αργότερα ανάλογα με τα κομμάτια) στέγνωσαν ακόμη και οι κάλτσες μου. Στο ρόλο του σεσουάρ τo ''Controlling Crowds'' απ΄το ομότιτλο άλμπουμ το οποίο παίχτηκε ολόκληρο! Πάλι καλά που μου αρέσει δηλαδή.
Controlling Crowds που πάει να πει ψυχολογία της μάζας και έλεγχος αυτής. Πράγματα που μας τα έχουν πει κι άλλοι (ποιους Pink Floyd να εννοώ άραγε...?) αλλά επειδή ο καθένας έχει το τρόπο του να προσεγγίζει ένα θέμα, ο τρόπος των Archive είναι μοναδικός. Kαι ακούγεται και πολύ ευχάριστα έχω να σου πω.
Είναι αλήθεια πως το ''Βullets'' το ψιλοσφάξανε αλλά στη συνέχεια τα σπάσανε κανονικά. Γούσταρα κάργα το ''Collapse/Collide'' αν και η τραγουδιάρα Maria Q ''συνόδευσε'' από ένα βιντέο. Α, ναι ξέχασα σε κάθε κομμάτι έπαιζε και ενα αντίστοιχο βίντεο στη πλάτη του συγκροτήματος που έδενε την όλη φάση καλύτερα.Το δε κλείσιμο του ''Funeral'' ήταν τρομερό με τα μέλη του συγκροτήματος να αποχωρούν ένα ένα αφήνοντας τους υπόλοιπους να συνεχίζουν να παίζουν. And then there were three που λένε.
Και αφού ''αναλύσαμε'' το θέμα της μάζας στη σύγχρονη κοινωνία... έγινε ο χαμός στο encore. Μάντεψε που σηκώθηκε όλο το θεάτρο... Άστο δεν αξίζει καν να το γράψω, δες το βίντεο από κάτω.
Τώρα το σωστό είναι να έρθουν ξανά για να παίξουν το ''Controlling Crowds Part IV'' που κυκλοφορεί 19 Οκτωβρίου.
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009
Μόνικα, Παλαιό Ελαιουργείο
Άλλο λίγο θέλω και θα έχω δει τη Μόνικα περισσότερες φορές και από τους Scorpions.
Στην Ελευσίνα αυτή τη φορά και με φοιτητικό εισιτήριο 5 ευρώ... αυτά είναι!
Το μόνο που θα πω είναι πως πρώτη φορά άκουσα George Michael (!!!) και δεν τράβαγα τα μαλλιά μου! Κάθε φορά και καλύτερη η Μόνικα και με περισσότερη άνεση με τον κόσμο. Λογικό βέβαια.
Καλός ήχος, δεμένο το συγκρότημα και γούσταρα κάργα τα καινούργια κομμάτια (κάτι ψιλά από Radiohead άκουσα).
Καλά μπήκε η ''σεζόν''!
Πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγες σε συναυλία με μπύρα 1,50 ευρώ? Η γιορτή του φοιτητή λέμε!
Στις συναυλίες δεν κάθεσαι. Είσαι όρθιος και χορεύεις-κουνιέσαι-χοροπηδάς.
Για άλλη μια φορά το ''έσκισε'' το Τυχερό Αστέρι...
Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009
I'll pose like Rocky tonight!
Μόλις είδα αυτό το βιντεάκι στους Laternative γ@μ#*!κα στα γέλια. Απίστευτη μπούρδα που έπρεπε να μπει σε αυτό το blog.
Άντε, πριν ''καεί'' το θέμα σαν τις παρωδίες ταινιών.
Άντε, πριν ''καεί'' το θέμα σαν τις παρωδίες ταινιών.
Σάββατο 29 Αυγούστου 2009
Και του χρόνου...
Μαύρα μπλουζάκια, καμένα κλαδιά, αδέσποτα και μπάτσοι.
Ραντεβού του χρόνου...
(Ώπα! Κάτσε να τελειώσει το φετινό καλοκαίρι!)
Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009
Porcupine Tree - Time Flies
''She said nothin' ever happens
If you don't make it happen
And if you can't laugh then smile
But after a while you realize time flies
And the best thing that you can do
Is take whatever comes to you
'Cause time flies
And laughing under summer showers
Is still the way I see you now''
If you don't make it happen
And if you can't laugh then smile
But after a while you realize time flies
And the best thing that you can do
Is take whatever comes to you
'Cause time flies
And laughing under summer showers
Is still the way I see you now''
Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009
Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009
Η Αθήνα είναι χάλια
Μέσα σε μισή ώρα την σιχάθηκα.
Και μην ακούσω κανέναν να λέει ''καλό χειμώνα''...
Και μην ακούσω κανέναν να λέει ''καλό χειμώνα''...
Σάββατο 25 Ιουλίου 2009
Ντίτζιταλ ριμάστερ
Τέρμα η ψηφιακή. Για τη φωτογραφική μηχανή μου λέω. Τέλος οι καθαρές φωτογραφίες με ανάλυση 12 mega pixels (εντάξει 7.2 έχει η δικιά μου) και ζουμ 5x.Φέτος στις διακοπές θα βγάλω τις φωτογραφίες μου με μια πλαστική, φτηνιάρα (εντάξει 80 ευρώ είχε) Diana. Αυτή την απομίμηση της κινέζικης μηχανής του '60 με το πλαστικό φακό και το φλας-κουμούτσα.
Μιλάμε για άλλη φάση, αναλογική. ''Καμένες'' φωτογραφίες, χρώματα ό,τι να'ναι, μαυρισμένες γωνίες και θαμπό οτιδήποτε κινείται. Και αυτά εάν είσαι τυχερός και δεν μπει φως απ'τις χαραμάδες της μηχανής και κάψει το φιλμ. Ναι, παίρνει φιλμ. Καρουλάκι 120-άρι, ούτε καν το 135-άρι που έπερνε η πρώτη μου μηχανή.
Κατεβάζεις το διακοπτάκι του διαφράγματος, ακούγεται το κλικ και μένεις με την απορία ''Τώρα τι τράβηξα?'' μέχρι να πας στο φωτογραφείο για εμφάνιση.
Διάβασα ότι οι Deep Purple θα ηχογραφήσουν το καινούργιο τους άλμπουμ με αναλογικά μέσα και στη συνέχεια θα μιξάρουν τον ήχο σε digital μορφή.
Ο αναλογικός ήχος είναι λέει πιο ζεστός και ας μην είναι τέλειος όπως ο ψηφιακός. Όταν ηχογραφείς ψηφιακά χάνεται η αμεσότητα και το live συναίσθημα που υπάρχει στον μαγνητικό ήχο.
Και είναι αλήθεια. Άκου τον ήχο στους δίσκoυς του Django Reinhardt και πες μου. Μιλαμε για ηχογραφήσεις της δεκαετίας του '30 έτσι? Φοβερά πράματα!
Για να κάνουμε σούμα... Έχουμε 2009 και εγώ όταν τραβάω φωτογραφίες ακούγεται κλικ και όχι πλινκ ενώ οι Deep Purple ηχογραφούν όπως έκαναν 40 χρόνια πριν!
Εντάξει, κάτι θα τραβήξω και με τη ψηφιακή μηχανή. Γιατί θα θέλω να δείξω την παραλία που έκανα μπάνιο και θα φαίνεται κόκκινη με στραβό ορίζοντα (και αν...) ή θα θέλω μια αναμνηστική φωτογραφία με την παρέα και οι μισοί δεν θα φαίνονται.
Και εδώ που τα λέμε στα τραγούδια του Django η κιθάρα μία ακούγεται καθαρά και μία ''μπουκωμένη''. Άσε το βιολί που συνήθως είναι κομματάκι τσιριχτό.
Μάλιστα...
Λες τo θέμα τεχνολογία σε ήχο και εικόνα να έφτασε στο peak του και τώρα απλώς εκμεταλλεύεσαι τα προτερήματα του κάθε format χωρίς να έχεις το ταμπού του ''παλιού'' ή το trend του βινταζ?
Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Meet the monster
Λένε ότι οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί μπορεί να έχουν ωραία φωνή αλλά είναι άσχημοι. Οι παρουσιαστές της τηλεόρασης είναι προφανώς όμορφοι αλλά από φωνή μπορεί να είναι και βατράχια.Οι bloggers που ούτε τη φωνή τους ακούς, ούτε τους βλέπεις πρέπει να είναι πραγματικά τέρατα.
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009
Paul Weller, Θέατρο Βράχων
Ο μύθος κατέρευσε χθές βράδυ... Και καλά ο πιο στυλάτος μουσικός, modfather και άλλα τέτοια. Ούτε γιλέκα και στενά κοστούμια, ούτε βέσπες ούτε τίποτα. Αντίθετα ο Paul Weller έσκασε με t-shirt, έπινε σα νεροφίδα, έφτυνε σαν καουμπόυ και κάπνιζε σαν τη Λιάνα Κανέλλη!
Ας είναι... Καλύτερα μου άρεσε ''βρωμιάρης''. Και γενικότερα όλη η συναυλία (που κράτησε περίπου 2 ώρες) μέγκλα ήταν. Κυριολεκτικά όμως! Καλός ήχος, δεμένο το συγκρότημα και ο Weller κρατιέται μια χαρά. Καλύτερα απ'ό,τι περίμενα μάλιστα.
Έπαιξε ''τα πάντα όλα'' (εντάξει περίπου) απ'τα παλιά και 6 κομμάτια απ'το τελευταίο 22 Dreams. Δεν έπαιξε το Into Tomorrow βέβαια που πολύ το γουστάρω αλλά τι να πρωτοπαίξει σε δυο ώρες... Πρόλαβε να παίξει όμως The Changingman, You Do Something To Me, Eton Rifles, That's Entertainment, Wild Wood, Broken Stones, Shout To The Top, From The Floorboards Up, Town Called Malice.
Και γαμώ!
(Έλεος με τους μπετόβλακες που βάζουν να κόψουν τα εισιτήρια!)
Σάββατο 11 Ιουλίου 2009
Hombre
Μα καλα... βερμούδα, παντόφλες, ιατρική μάσκα και μεξικάνικο καπέλο?! Ο Jeffrey ''The Dude'' Lebowski την έκανε τη δουλειά? Πολύ μπροστά... Από τη μία οι Τζιτζίκα, Βρωμού, Σούι Σούμο, Γιγαντάκιας, Ταβέρνας, Σουν Τσουν με τα καλύτερα συνθηματικά ever και απ'την άλλη ο Μάγκας πιστολέρο. Respect στον προβοκάτορα πάντως. Φοβερή έμπνευση.
Να περιμένω ποινικοποίηση της βερμούδας και του μεξικανικού καπέλου? Πώς θα πηγαίνω στην παραλία τώρα?
Να περιμένω ποινικοποίηση της βερμούδας και του μεξικανικού καπέλου? Πώς θα πηγαίνω στην παραλία τώρα?
Κυριακή 5 Ιουλίου 2009
Σουρεάλ
Πρόσφατα πήρα ένα ταξί από το ''γκέτο'' (την Ομόνοια δηλαδή) για να γυρίσω σπίτι. Ο ταρίφας ήταν περίπου στα 50. Δεν ήταν ούτε απ' αυτούς με τη καδένα και το μακρύ νυχάκι, αλλά ούτε απ' αυτούς με το εικονοστάσι στο ταμπλό του αυτοκινήτου. Σύντομα περνάμε από μια κλούβα της αστυνομίας (η οποία παρεμπιπτόντως είχε κρεμασμένη στο πίσω τζάμι μια τεράστια ελληνική σημαία) και ο σιωπηλός μέχρι εκείνη την ώρα ταρίφας λέει:
''Μαζεύουνε, μαζεύουνε... να δω που θα τους βάλουνε στο τέλος''.
Εγώ δεν λέω τίποτα. Από τη μία βαριέμαι να πιάσω κουβέντα και απ' την άλλη δεν ξέρω που θα το πάει το θέμα οπότε είναι νωρίς για να πάρω θέση. Συνεχίζει όμως και λέει:
''Ό,τι μπορεί κάνει και ο Καραμανλής. Έχουν μαζευτεί όλες οι φυλές και γίνεται κόλαση. Έρχονται παράνομα και παίρνουν όλες τις δουλειές. Άσε που ο κόσμος φοβάται να βγει από το σπίτι του το βράδυ''.
''Ε καλά'', του λέω εγώ ''όρεξη είχε ο άλλος να φύγει από το Μπαγκλαντές και να έρθει στην Ιερά Οδό να καθαρίζει τζάμια... Κάποιος τον ανάγκασε να φύγει από τη χώρα του''.
''Εγώ δεν λέω να μην έρθουν στην Ελλάδα'' απαντά ο ταρίφας. ''Να έρθουν αλλά να κάνουν τα χαρτιά τους και να πληρώνουν όπως πληρώνω κι εγώ''.
''Εγώ είμαι από την Αλβανία'' λέει και μένω μαλάκας...
Η προφορά του ήταν τέλεια και μάλιστα καλύτερη απ΄αυτήν μερικών Ελλήνων που είναι απ' τ' κατρ' τ' Μγάλου Αλξάντρρρ.
Συνέχισε να μου λέει ότι έχει κάνει τα χαρτιά του και πληρώνει κανονικά φόρους και πως του βγαίνει η πίστη στη δουλειά ενώ ''αυτοί που έρχονται παράνομα'' δεν πληρώνουν τίποτα και επομένως την βγάζουν καθαρή!
Από εκεί κι έπειτα απλά κουνούσα το κεφάλι όταν μίλαγε.
''Μαζεύουνε, μαζεύουνε... να δω που θα τους βάλουνε στο τέλος''.
Εγώ δεν λέω τίποτα. Από τη μία βαριέμαι να πιάσω κουβέντα και απ' την άλλη δεν ξέρω που θα το πάει το θέμα οπότε είναι νωρίς για να πάρω θέση. Συνεχίζει όμως και λέει:
''Ό,τι μπορεί κάνει και ο Καραμανλής. Έχουν μαζευτεί όλες οι φυλές και γίνεται κόλαση. Έρχονται παράνομα και παίρνουν όλες τις δουλειές. Άσε που ο κόσμος φοβάται να βγει από το σπίτι του το βράδυ''.
''Ε καλά'', του λέω εγώ ''όρεξη είχε ο άλλος να φύγει από το Μπαγκλαντές και να έρθει στην Ιερά Οδό να καθαρίζει τζάμια... Κάποιος τον ανάγκασε να φύγει από τη χώρα του''.
''Εγώ δεν λέω να μην έρθουν στην Ελλάδα'' απαντά ο ταρίφας. ''Να έρθουν αλλά να κάνουν τα χαρτιά τους και να πληρώνουν όπως πληρώνω κι εγώ''.
''Εγώ είμαι από την Αλβανία'' λέει και μένω μαλάκας...
Η προφορά του ήταν τέλεια και μάλιστα καλύτερη απ΄αυτήν μερικών Ελλήνων που είναι απ' τ' κατρ' τ' Μγάλου Αλξάντρρρ.
Συνέχισε να μου λέει ότι έχει κάνει τα χαρτιά του και πληρώνει κανονικά φόρους και πως του βγαίνει η πίστη στη δουλειά ενώ ''αυτοί που έρχονται παράνομα'' δεν πληρώνουν τίποτα και επομένως την βγάζουν καθαρή!
Από εκεί κι έπειτα απλά κουνούσα το κεφάλι όταν μίλαγε.
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Porcupine Tree - The Incident
Τους Porcupine Tree τους γουστάρω κάργα. Στις 21 Σεπτεμβρίου κυκλοφορούν το δέκατο studio άλμπουμ τους (σε διπλό τσι-ντι) με τίτλο ''The Incident''. Μπορεί ο Steven Wilson να το έχει παραχέσει με τις καινούργιες κυκλοφορίες (μαζί με solo άλμπουμ και τα διάφορα project που συμμετέχει κυκλοφορεί 3-4 δουλειές κάθε 2 χρόνια) και να μη τον προλαβαίνεις, αλλά στους P.T. στέκομαι σούζα.
Δεν περιμένω τρομερές διαφορές από το ''Fear of a Blank Planet'' που προηγήθηκε. Heavy riffs, ατμοσφαιρικά περάσματα στα πλήκτρα, ''κλειστοφοβικές'' καταστάσεις, μελωδικές και πιο poppy στιγμές... γενικά τα πάντα όλα δεμένα γερά μεταξύ τους. Θα ήθελα βέβαια και λίγη ψυχεδέλεια όπως στα πρώτα άλμπουμ τους αλλά δεν το κόβω. Ε καλά, θα έχει και τα γαμηστερά drums του Gavin Harrison...
Απ' ό,τι κατάλαβα η βασική ιδέα του ''The Incident'' είναι αυτό Το περιστατικό που αλλάζει τη ζωή σου ριζικά. Αυτό το ''after this, things will never be the same again''. Για τον Wilson ας πούμε είναι η απόφασή του να αφήσει την ασφάλεια (αλλά και την ρουτίνα) της σταθερής του δουλειάς και να ασχοληθεί επαγγελματικά με την μουσική.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ αρχίζει και η περιοδεία του συγκροτήματος σε Αμερική και Ευρώπη η οποία προς το παρόν δεν περνά απ'την Ελλάδα. (Κάτι θα γίνει δεν μπορεί... Την περίοδο '96-2005 έπαιζαν στην Ελλάδα σχεδόν κάθε χρόνο. Την μίνι εμφάνιση του Wilson με τον Ρουβά-Aviv Geffen τον περασμένο Δεκέμβρη δεν την μετράω.)
Οπότε περιμένω τον Σεπτέμβρη για να κατεβάσω το νέο άλμπουμ (μετά θα περιμένω να πέσει η τιμή του για να το αγοράσω).
(Ελπίζω την βλακεία με τις διαφορετικές εκδόσεις του άλμπουμ -special, limited, collector's- που κυκλοφορούν αφού το έχεις ήδη αγοράσει, να την γλιτώσουμε αυτή τη φορά.)
Για την ώρα:
Δεν περιμένω τρομερές διαφορές από το ''Fear of a Blank Planet'' που προηγήθηκε. Heavy riffs, ατμοσφαιρικά περάσματα στα πλήκτρα, ''κλειστοφοβικές'' καταστάσεις, μελωδικές και πιο poppy στιγμές... γενικά τα πάντα όλα δεμένα γερά μεταξύ τους. Θα ήθελα βέβαια και λίγη ψυχεδέλεια όπως στα πρώτα άλμπουμ τους αλλά δεν το κόβω. Ε καλά, θα έχει και τα γαμηστερά drums του Gavin Harrison...
Απ' ό,τι κατάλαβα η βασική ιδέα του ''The Incident'' είναι αυτό Το περιστατικό που αλλάζει τη ζωή σου ριζικά. Αυτό το ''after this, things will never be the same again''. Για τον Wilson ας πούμε είναι η απόφασή του να αφήσει την ασφάλεια (αλλά και την ρουτίνα) της σταθερής του δουλειάς και να ασχοληθεί επαγγελματικά με την μουσική.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ αρχίζει και η περιοδεία του συγκροτήματος σε Αμερική και Ευρώπη η οποία προς το παρόν δεν περνά απ'την Ελλάδα. (Κάτι θα γίνει δεν μπορεί... Την περίοδο '96-2005 έπαιζαν στην Ελλάδα σχεδόν κάθε χρόνο. Την μίνι εμφάνιση του Wilson με τον Ρουβά-Aviv Geffen τον περασμένο Δεκέμβρη δεν την μετράω.)
Οπότε περιμένω τον Σεπτέμβρη για να κατεβάσω το νέο άλμπουμ (μετά θα περιμένω να πέσει η τιμή του για να το αγοράσω).
(Ελπίζω την βλακεία με τις διαφορετικές εκδόσεις του άλμπουμ -special, limited, collector's- που κυκλοφορούν αφού το έχεις ήδη αγοράσει, να την γλιτώσουμε αυτή τη φορά.)
Για την ώρα:
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
Σάββατο 20 Ιουνίου 2009
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009
Μιράκολο!
Μετά τις πυρκαγιές του 2007 το οικοσύστημα της Ελλάδας βάρεσε διάλυση. Όμως οι μηχανισμοί της μητέρας φύσης βρήκαν τρόπο να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες καθώς βιβλιοθήκες φυτρώνουν στη θέση των καμένων δέντρων. Στην εικόνα 1 φαίνεται μια καρυδιά (καρυδέα η βασιλική) με τη μορφή βιβλιοθήκης σε πάρκο της Αθήνας.
Εικόνα 1: Καρυδιά-βιβλιοθήκη σε πάρκο της Αθήνας
Την άνοιξη ανθίζουν τα ράφια της με βιβλία λογοτεχνίας, μαγειρικής και περιοδικά μόδας. Έτσι, όχι μόνο ανανεώνεται το οξυγόνο της ατμόσφαιρας αλλά ξεστραβώνεται και κανένας άνθρωπος. Η εξέλιξη αυτή των δέντρων σε βιβλιοθήκες έχει ως συνέπεια την αντικατάσταση των ξυλοκόπων από επιπλοποιούς και των δασοφυλάκων από βιβλιοθηκάριους.
Εικόνα 2: Καρυδιά-καρυδιά στο ίδιο πάρκο
Ο δείκτης επικινδυνότητας παραμένει υψηλός τους θερινούς μήνες καθώς παραμονεύει η τηλεόραση με επαναλήψεις αποτυχημένων σειρών. Ο δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης εξακολουθεί να θεωρείται νούμερο ένα απειλή για τα νέα δέντρα-βιβλιοθήκες αφού από εδώ και πέρα θα τα κόβει για να χτίσει ''ουφάδικα''.
Εικόνα 1: Καρυδιά-βιβλιοθήκη σε πάρκο της ΑθήναςΤην άνοιξη ανθίζουν τα ράφια της με βιβλία λογοτεχνίας, μαγειρικής και περιοδικά μόδας. Έτσι, όχι μόνο ανανεώνεται το οξυγόνο της ατμόσφαιρας αλλά ξεστραβώνεται και κανένας άνθρωπος. Η εξέλιξη αυτή των δέντρων σε βιβλιοθήκες έχει ως συνέπεια την αντικατάσταση των ξυλοκόπων από επιπλοποιούς και των δασοφυλάκων από βιβλιοθηκάριους.
Εικόνα 2: Καρυδιά-καρυδιά στο ίδιο πάρκοΟ δείκτης επικινδυνότητας παραμένει υψηλός τους θερινούς μήνες καθώς παραμονεύει η τηλεόραση με επαναλήψεις αποτυχημένων σειρών. Ο δήμαρχος Αθηναίων Ν. Κακλαμάνης εξακολουθεί να θεωρείται νούμερο ένα απειλή για τα νέα δέντρα-βιβλιοθήκες αφού από εδώ και πέρα θα τα κόβει για να χτίσει ''ουφάδικα''.
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009
Πως και πως!
Φέτος το καλοκαίρι περιμένω πως και πως:
1. Την καθιερωμένη επανάληψη του Ρετιρέ.
Υπνοβάτες, επαναστατημένη νεολαία, Δάκης, λαϊκάτζες που περιμένουν να πάρουν τηλέφωνο στο περίπτερο, μπαγιάτικος γύρος, σακάκια με σηκωμένα μανίκια και ένας χαρακτήρας που ονομάζεται Μίλτος Παπάρας! Πραγματικά αυτή η σειρά έχει τα πάντα!
2. Την παραδοσιακή πρόβλεψη σεισμού στη Κεφαλονιά από τον Ευαγγελάτο.
Έχει γίνει παράδοση πλέον. Κάτι σαν τα πανηγύρια τον δεκαπενταύγουστο. Το να προβλέπεις όμως σεισμό στη Κεφαλονιά (με απόκλιση κάμποσους μήνες!) είναι σαν να προβλέπεις οτι οι Scorpions θα κάνουν συναυλία στην Ελλάδα...
3. Τα καλοκαιρινά ρεπορτάζζζ (όπως το λέει η Τρέμη) του ρεπόρτερ Ιορδάνη.
Δεν ξεφεύγει τίποτα απ'τον δαιμόνιο ρεπόρτερ. Τύποι που ακολουθούν το τρίπτυχο ζελέ/μπράτσα/σαγιονάρα βοηθούν τον Ιορδάνη να βρει την miss μπικίνι (είτε αυτή φοράει μαγιό είτε όχι). Μακριά απ' τις οργανωμένες παραλίες της Μυκόνου και της Χαλκιδικής...
4. Τον γάμο του Μπουμπούκου!
Ο καιρός γαρ εγγύς! Τα έλεγαν οι γέροντες στο Άγιον Όρος και οι σοβάδες στη Κύπρο αλλά κανείς δεν πίστευε ότι θα έφτανε αυτή η μέρα. Τα νεφελίμ (του γένους Μπαχωμέθ) του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησαν να αναβάλουν τον γάμο βγάζοντας φήμες πως ο Άδωνιιις είναι ξαναπαντρεμένος και άρα πόρνος κατά τον Άνθιμο. Οι καλεσμένοι θα δώσουν ξεχωριστό χρώμα (γαλανόλευκο) στο γεγονός καθώς ανάμεσά τους θα βρίσκεται ο μουσιού Καρατζαφ-έρης,-ύρερ. Το ραμολίμεντο ο Πατακός να είναι καλεσμένος άραγε? Μακάρι τα κανάλια να δείξουν πλάνα από το τραπέζι που θα ακολουθήσει όπου ο Σωτήρης Πεντέλας θα ξεσηκώσει τους καλεσμένους με την επιτυχία του ''Δυνατά και Ελληνικά'' από το τελευταίο του σύμπακτο δίσκο (aka cd).
5. Τις γλυκές μπαλάντες των δύο τροβαδούρων στον Άρειο Πάγο.
Βασίλης (Τι ποιός? Ένας είναι ο Βασίλης), Πυξ Λαξ, Κατσιμιχαίοι, Μαχαιρίτσας... Κάθε βράδυ μόλις σκοτεινιάσει πιάνουν πόστο με τις κιθάρες τους στο βράχο και δεν ξεκολλάνε αν δεν φύγουν τα χελιδόνια. Εντάξει, μπορεί να παίζουν το ίδιο set list κάθε καλοκαίρι αλλά πρέπει να είναι πολύ ακομπλεξάριστα άτομα. Δεν χαμπαριάζουν μία αν και οι περισσότεροι τους πέρνουν στον μεζέ. Φέτος θέλω να ακούσω το ''Άντε σπάσε ρε μαλάκα''.
1. Την καθιερωμένη επανάληψη του Ρετιρέ.
Υπνοβάτες, επαναστατημένη νεολαία, Δάκης, λαϊκάτζες που περιμένουν να πάρουν τηλέφωνο στο περίπτερο, μπαγιάτικος γύρος, σακάκια με σηκωμένα μανίκια και ένας χαρακτήρας που ονομάζεται Μίλτος Παπάρας! Πραγματικά αυτή η σειρά έχει τα πάντα!
2. Την παραδοσιακή πρόβλεψη σεισμού στη Κεφαλονιά από τον Ευαγγελάτο.
Έχει γίνει παράδοση πλέον. Κάτι σαν τα πανηγύρια τον δεκαπενταύγουστο. Το να προβλέπεις όμως σεισμό στη Κεφαλονιά (με απόκλιση κάμποσους μήνες!) είναι σαν να προβλέπεις οτι οι Scorpions θα κάνουν συναυλία στην Ελλάδα...
3. Τα καλοκαιρινά ρεπορτάζζζ (όπως το λέει η Τρέμη) του ρεπόρτερ Ιορδάνη.
Δεν ξεφεύγει τίποτα απ'τον δαιμόνιο ρεπόρτερ. Τύποι που ακολουθούν το τρίπτυχο ζελέ/μπράτσα/σαγιονάρα βοηθούν τον Ιορδάνη να βρει την miss μπικίνι (είτε αυτή φοράει μαγιό είτε όχι). Μακριά απ' τις οργανωμένες παραλίες της Μυκόνου και της Χαλκιδικής...
4. Τον γάμο του Μπουμπούκου!
Ο καιρός γαρ εγγύς! Τα έλεγαν οι γέροντες στο Άγιον Όρος και οι σοβάδες στη Κύπρο αλλά κανείς δεν πίστευε ότι θα έφτανε αυτή η μέρα. Τα νεφελίμ (του γένους Μπαχωμέθ) του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησαν να αναβάλουν τον γάμο βγάζοντας φήμες πως ο Άδωνιιις είναι ξαναπαντρεμένος και άρα πόρνος κατά τον Άνθιμο. Οι καλεσμένοι θα δώσουν ξεχωριστό χρώμα (γαλανόλευκο) στο γεγονός καθώς ανάμεσά τους θα βρίσκεται ο μουσιού Καρατζαφ-έρης,-ύρερ. Το ραμολίμεντο ο Πατακός να είναι καλεσμένος άραγε? Μακάρι τα κανάλια να δείξουν πλάνα από το τραπέζι που θα ακολουθήσει όπου ο Σωτήρης Πεντέλας θα ξεσηκώσει τους καλεσμένους με την επιτυχία του ''Δυνατά και Ελληνικά'' από το τελευταίο του σύμπακτο δίσκο (aka cd).
5. Τις γλυκές μπαλάντες των δύο τροβαδούρων στον Άρειο Πάγο.
Βασίλης (Τι ποιός? Ένας είναι ο Βασίλης), Πυξ Λαξ, Κατσιμιχαίοι, Μαχαιρίτσας... Κάθε βράδυ μόλις σκοτεινιάσει πιάνουν πόστο με τις κιθάρες τους στο βράχο και δεν ξεκολλάνε αν δεν φύγουν τα χελιδόνια. Εντάξει, μπορεί να παίζουν το ίδιο set list κάθε καλοκαίρι αλλά πρέπει να είναι πολύ ακομπλεξάριστα άτομα. Δεν χαμπαριάζουν μία αν και οι περισσότεροι τους πέρνουν στον μεζέ. Φέτος θέλω να ακούσω το ''Άντε σπάσε ρε μαλάκα''.
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Η μαριαντα τουλαχιστον λεει ελληνικα.