Σουρεάλ

Πρόσφατα πήρα ένα ταξί από το ''γκέτο'' (την Ομόνοια δηλαδή) για να γυρίσω σπίτι. Ο ταρίφας ήταν περίπου στα 50. Δεν ήταν ούτε απ' αυτούς με τη καδένα και το μακρύ νυχάκι, αλλά ούτε απ' αυτούς με το εικονοστάσι στο ταμπλό του αυτοκινήτου. Σύντομα περνάμε από μια κλούβα της αστυνομίας (η οποία παρεμπιπτόντως είχε κρεμασμένη στο πίσω τζάμι μια τεράστια ελληνική σημαία) και ο σιωπηλός μέχρι εκείνη την ώρα ταρίφας λέει:
''Μαζεύουνε, μαζεύουνε... να δω που θα τους βάλουνε στο τέλος''.
Εγώ δεν λέω τίποτα. Από τη μία βαριέμαι να πιάσω κουβέντα και απ' την άλλη δεν ξέρω που θα το πάει το θέμα οπότε είναι νωρίς για να πάρω θέση. Συνεχίζει όμως και λέει:
''Ό,τι μπορεί κάνει και ο Καραμανλής. Έχουν μαζευτεί όλες οι φυλές και γίνεται κόλαση. Έρχονται παράνομα και παίρνουν όλες τις δουλειές. Άσε που ο κόσμος φοβάται να βγει από το σπίτι του το βράδυ''.
''Ε καλά'', του λέω εγώ ''όρεξη είχε ο άλλος να φύγει από το Μπαγκλαντές και να έρθει στην Ιερά Οδό να καθαρίζει τζάμια... Κάποιος τον ανάγκασε να φύγει από τη χώρα του''.
''Εγώ δεν λέω να μην έρθουν στην Ελλάδα'' απαντά ο ταρίφας. ''Να έρθουν αλλά να κάνουν τα χαρτιά τους και να πληρώνουν όπως πληρώνω κι εγώ''.
''Εγώ είμαι από την Αλβανία'' λέει και μένω μαλάκας...
Η προφορά του ήταν τέλεια και μάλιστα καλύτερη απ΄αυτήν μερικών Ελλήνων που είναι απ' τ' κατρ' τ' Μγάλου Αλξάντρρρ.
Συνέχισε να μου λέει ότι έχει κάνει τα χαρτιά του και πληρώνει κανονικά φόρους και πως του βγαίνει η πίστη στη δουλειά ενώ ''αυτοί που έρχονται παράνομα'' δεν πληρώνουν τίποτα και επομένως την βγάζουν καθαρή!
Από εκεί κι έπειτα απλά κουνούσα το κεφάλι όταν μίλαγε.