Τέρμα η ψηφιακή. Για τη φωτογραφική μηχανή μου λέω. Τέλος οι καθαρές φωτογραφίες με ανάλυση 12 mega pixels (εντάξει 7.2 έχει η δικιά μου) και ζουμ 5x.Φέτος στις διακοπές θα βγάλω τις φωτογραφίες μου με μια πλαστική, φτηνιάρα (εντάξει 80 ευρώ είχε) Diana. Αυτή την απομίμηση της κινέζικης μηχανής του '60 με το πλαστικό φακό και το φλας-κουμούτσα.
Μιλάμε για άλλη φάση, αναλογική. ''Καμένες'' φωτογραφίες, χρώματα ό,τι να'ναι, μαυρισμένες γωνίες και θαμπό οτιδήποτε κινείται. Και αυτά εάν είσαι τυχερός και δεν μπει φως απ'τις χαραμάδες της μηχανής και κάψει το φιλμ. Ναι, παίρνει φιλμ. Καρουλάκι 120-άρι, ούτε καν το 135-άρι που έπερνε η πρώτη μου μηχανή.
Κατεβάζεις το διακοπτάκι του διαφράγματος, ακούγεται το κλικ και μένεις με την απορία ''Τώρα τι τράβηξα?'' μέχρι να πας στο φωτογραφείο για εμφάνιση.
Διάβασα ότι οι Deep Purple θα ηχογραφήσουν το καινούργιο τους άλμπουμ με αναλογικά μέσα και στη συνέχεια θα μιξάρουν τον ήχο σε digital μορφή.
Ο αναλογικός ήχος είναι λέει πιο ζεστός και ας μην είναι τέλειος όπως ο ψηφιακός. Όταν ηχογραφείς ψηφιακά χάνεται η αμεσότητα και το live συναίσθημα που υπάρχει στον μαγνητικό ήχο.
Και είναι αλήθεια. Άκου τον ήχο στους δίσκoυς του Django Reinhardt και πες μου. Μιλαμε για ηχογραφήσεις της δεκαετίας του '30 έτσι? Φοβερά πράματα!
Για να κάνουμε σούμα... Έχουμε 2009 και εγώ όταν τραβάω φωτογραφίες ακούγεται κλικ και όχι πλινκ ενώ οι Deep Purple ηχογραφούν όπως έκαναν 40 χρόνια πριν!
Εντάξει, κάτι θα τραβήξω και με τη ψηφιακή μηχανή. Γιατί θα θέλω να δείξω την παραλία που έκανα μπάνιο και θα φαίνεται κόκκινη με στραβό ορίζοντα (και αν...) ή θα θέλω μια αναμνηστική φωτογραφία με την παρέα και οι μισοί δεν θα φαίνονται.
Και εδώ που τα λέμε στα τραγούδια του Django η κιθάρα μία ακούγεται καθαρά και μία ''μπουκωμένη''. Άσε το βιολί που συνήθως είναι κομματάκι τσιριχτό.
Μάλιστα...
Λες τo θέμα τεχνολογία σε ήχο και εικόνα να έφτασε στο peak του και τώρα απλώς εκμεταλλεύεσαι τα προτερήματα του κάθε format χωρίς να έχεις το ταμπού του ''παλιού'' ή το trend του βινταζ?
