Δεν είχα ακούσει ούτε νότα απ'τους Film πριν απ'αυτό το άλμπουμ. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι και τόσο ''μέσα'' σε αυτόν τον ήχο. Το είχα κατεβάσει εδώ και μήνες από περιέργεια και το σνόμπαρα επιδεικτικά κάθε φορά που γέμιζα το mp3 player. Σκάσανε μύτη κιόλας καινούργιοι Porcupine Tree, Mars Volta... κόλλησα και με το ''Hot Rats'' του Frank Zappa, οπότε οι Film έμειναν στο ''F'' πίσω από τους Faust για καιρό.Τελικά το έχωσα στο mp3 πριν από λίγες μέρες και το άκουσα στο δρόμο για τη σχολή. Μπορεί να ''έφταιγε'' η πρωινή λιακάδα ή η κοκκινομάλλα που με έτρωγε με τα μάτια της στο μετρό (ναι ρε!) αλλά το άλπουμ μου άρεσε με την πρώτη αυτιά.
Δεν ξέρω... το ''The Slip'' μου έβγαλε μια ωραία μελαγχολία σαν να κοιτάς κιτρινισμένες φωτογραφίες. Το ''Airbus'' έχει κάτι σκοτεινό που Joy Division-οφέρνει αλλά δεν παίρνω και όρκο αφού δεν τους κατέχω κιόλας. Χώνει και λίγο παραπάνω σε σημεία όπως στο ''Filter'', ενώ γκρουβάρει ωραία στο ''Prince'' και στο ''Retroic''. Γενικά μούφα κομμάτι δεν βρήκα. Αν ζοριστώ πολύ θα βγάλω το ''The Machinist'' αλλά τεσπα. Στο άσχετο βέβαια μου θύμισε το ''Spectres'' των Blue Oyster Cult...
Ωραίο άλμπουμ που θα ξανακούσω στην εξεταστική για να πάνε τα φαρμάκια κάτω.
